امیر یاشار فیلا
وبگاه علمی «بیگ‌بنگ» نوشت :
رویای سفر به مریخ، دست‌یافتنی‌تر شد

«... دانشمندان ناسا با استناد به نتایج بررسی‌هایی که مدارگرد شناسایی مریخ (MRO) انجام داده است، وجود جریان آب شور در این سیاره را تأیید کرده‌اند. اکنون که وجود آب در مریخ تأیید شده، اقامت انسان در این سیاره به رویایی دست‌یافتنی‌تر از پیش تبدیل شده است ... محققان ناسا با تأیید وجود آب، در تلاش برای یافتن زیستِ میکروبی در گذشته یا اکنونِ مریخ و زیر رویه‌ی این سیاره هستند. تأیید وجود آبِ روان نشان داد که وجود زیستِ میکروبی در مریخ ناممکن نیست و پژوهش‌ها می‌تواند برای اثبات این موضوع پی گرفته شود ...»

متن کامل این نوشتار در وبگاه علمی «بیگ‌بنگ»

امیر یاشار فیلا

آنچه وبگاه «کانون نگارش و ترجمه» درباره‌ی یافته شدن آب روان در مریخ منتشر کرد ...

«... برخی از دانشمندان اخترزیست‌شناس از ناسا انتقاد کرده‌اند که چرا در مأموریت آینده‌ی «مریخ ۲۰۲۰» ابزار تعیین‌کننده‌ی توالی دی‌ان‌ای را کنار گذاشته است؛ ابزارهایی که می‌توانند به فرآیند پیدا کردنِ میکروارگانیسم‌ها کمک کنند. گروهی دیگر از دانشمندان هم با مدارکِ به‌دست‌آمده به‌وسیله‌ی مریخ‌نوردها قانع نمی‌شوند و معتقدند برای این که ثابت شود زیست روی مریخ وجود دارد، باید نمونه‌هایی از خاکِ مریخ به زمین آورده شود ...»

متن کامل گزارش «کانوت»

امیر یاشار فیلا

تشریح جزییات یافته شدنِ آب روان در مریخ، 
در گفت‌وگوی خبرگزاری مهر با پژوهشگر ارشد بنیاد دانش‌های سیاره‌ای آمریکا

«ویلیام هارتمن» گفته : «قطعا نشانه‌های روشنی مبنی بر وجود زیست در گذشته‌ی مریخ وجود دارد. حتا می‌توان گفت هم‌اکنون نیز بخت وجود زندگی در سیاره‌ی مرموز بالاست. تا آن‌جا که ما این‌جا در زمین و درباره‌ی آن می‌دانیم، آب مایع برای آغاز و تداوم زیست ضروری به نظر می رسد. داده‌های تازه‌ی به‌دست‌آمده از مریخ و ترکیب آن با آنچه پیش‌تر درباره‌ی این سیاره می‌دانستیم، گویای یک واقعیت مهم است: آب در مریخ و به شکل یخ زیرسطحی و مقداری هم به شکل آب ـ یخ در ترکیب با یخ دی‌اکسیدکربن در نواحی قطبی این سیاره "قطعاً" وجود دارد ...»


متن کامل گفت‌وگوی اختصاصی خبرگزاری مهر با ویلیام هارتمن

امیر یاشار فیلا

آنچه وبگاه ماه‌نامه‌ی «نجوم» درباره‌ی یافته شدن آب روان در مریخ منتشر کرد ...

«... مدت‌ها پیش مدارگرد اکتشافی مریخ (MRO) با تلسکوپ نیم‌متری و دقیق «HiRISE» رگه‌های تیره‌ای بر لبه‌‌‌های دیواره‌ی گودال‌های مریخی ثبت کرده بود، که چیستی آن همواره برای دانشمندان پرسش‌برانگیز بود. آن‌ها می‌دیدند در طول بهار و تابستانِ مریخی، این رگه‌ها پدید می‌آیند و گسترش می‎یابند و سپس در فصل‌های پاییز و زمستان از میان می‌روند. گمان دانشمندان این بود که باید آبِ مایع چنین ساختارهایی را پدید آورد؛ اما مدارک کافی برای اثبات این ادعا نداشتند. اکنون ناسا اعلام کرده است که طیف‌سنجی این مناطق نشان می‌دهد آب شور غلیظ حاوی نمک و انواعی از ترکیبات شیمیایی، در دماهای به‌نسبت سرد مریخ (از حدود منفی 70 تا 24 درجه‌ی سانتی‌گراد) جاری می‌شود...»

متن کامل مطلب وبگاه ماه‌نامه‌ی «نجوم»

امیر یاشار فیلا

به یاد آن نبرد هشت‌ساله‌ی نابرابر ...

آغاز مهر با مناسبتی ویژه مقارن است: هفته‌ی دفاع مقدس. سی‌وپنج سال از روزی که ارتش عراق با حمله به ایران، جنگی هشت‌ساله را آغاز کرد، می‌گذرد؛ اما پس از این همه سال، داستان‌ها و روایت‌های رشادت و مقاومتِ مردمان این سرزمین در این جنگِ نابرابر هنوز نامکرر است. در بخش مستندِ این شماره از ماه‌نامه‌ی «داستان همشهری»، مجموعه‌عکس‌ها و متن‌های سعید صادقی، عکاس پرسابقه‌ی جنگ، درهای تازه‌ای را به روی گنجینه‌ی ارزشمند روایت‌های تصویریِ جنگِ هشت‌ساله‌ی میهن‌مان می‌گشاید.

سعید صادقی، از مشهورترین عکاسان جنگ است؛ کسی که [همچون زنده‌یاد بهمن جلالی] از همان روز اول خودش را همراه دوربینش به خرمشهر رساند تا راوی تصویریِ جنگ باشد و این رسالت را تا روز آخر جنگ پی گرفت. شش سال پیش صادقی پس از گذشتِ نزدیک به سه دهه از آغاز جنگ، جست‌وجویی را برای یافتن شماری از سوژه‌های عکس‌هایش آغاز کرد:

از میان عکس‌های قدیمی چندتایی را جدا کرد و با پرس‌و‌جو و کمک گرفتن از فضای مجازی، تا کنون توانسته بیست‌ودو تن از آن‌ها را پیدا کند. او برای پیدا کردن این آدم‌ها انرژی بسیاری صرف کرده و از شش ماه تا چهار سال زمان گذاشته. برای این‌که مطمئن شود به صاحب واقعی عکس رسیده، بارها و بارها مسیرهای طولانی را رفته و برگشته، شک کرده و آن‌قدر پرس‌وجو کرده تا سرانجام قاب عکس قدیمی امانتی را به دست صاحب اصلی‌اش رسانده و او و عکسش را در قاب دیگری ثبت کرده.

جوان‌های عکس‌ها اکنون دیگر پیر شده‌اند؛ برخی کم‌تر و شماری بیش‌تر. نگاه کردن به آدم‌هایی که با عکس‌های سه دهه‌ی گذشته‌شان دوباره در یک قاب جا گرفته‌اند، دیگر تنها ثبتِ یک لحظه نیست؛ یک عمر در این قاب‌ها جاودانه شده است.

از میان این قاب‌های جاودانه‌ای که در شماره‌ی پنجاه‌ونهم «همشهری داستان» به چاپ رسیده‌اند، با هم یکی از قاب‌ها و روایتِ سعید صادقی درباره‌ی آن را می‌بینیم و می‌خوانیم:

 

«تنها کسی است که در این ماشین زنده مانده. این‌جا ده دقیقه بعد از بمباران شیمیایی حلبچه است. از کردهای عراق بود. پرسیدم چرا خودت را به من نشان ندادی؟ گفت زن‌دایی‌ام گفته بود اگر ایرانی‌ها ببینندت، تو را می‌کشند. خودم را زدم به مردن، تا شما از این‌جا رفتید. در یک روز چهل‌وپنج نفر از اعضای خانواده‌اش را از دست داده بود؛ تمام این‌هایی که در عکس هستند. رنگیِ این عکس را هم دارم. خواهرش، جلوی ماشین غرق در خون روی زمین افتاده. عکس را که نشانش دادم، فقط گریه می‌کرد. نمی‌دانستم با او چه‌کار کنم تا آرام شود. زبانش را هم نمی‌فهمیدم. نگاه می‌کرد به عکس، و مرده‌ها را نشان می‌داد و می‌گفت: پدر، خواهر، برادر، مادر...»

 

برگرفته از : dastanmag.com
گزینش و ویرایش: امیریاشار فیلا
بازنشرشده در : معرفی ویژه‌نامه‌ی پاییزی ماه‌نامه‌ی «داستان همشهری»

امیر یاشار فیلا

ویژه‌نامه‌ی پاییزی ماه‌نامه‌ی «داستان» منتشر شد


آگاهی‌های بیش‌تر

زینب باران آی لایک ایت ;-)

زینب باران وری نایس ;-)

بهنام مکسایی سلام خوبه اما کار شاخیم نیست.

سید ابراهیم موسوی نژاد بسیار زیبا