محسن سمیعی انجمن آثار ملی، طرح چهارتن از معماران (آرشیتکت) رو بررسی میکنه.
این چهارنفر، آندره گدار، هرتسفلد، نیکلای مارکف، و کریم طاهرزاده بودند.
همونطور که گفتم انتخاب و اجرای طرح فرازونشیب بسیاری رو سپری میکنه که پیشنهاد میکنم برای آگاهی بیشتر به منابع رجوع کنید.
در جایی خوندم که حسین لرزاده پس از دیدن طرح اجرا شده ی آندره گدار، مراتب اعتراضش حتی به دربار رضاشاه هم میرسه، که البته منبعی برای این مطلب جهت وثوق کامل ضمیمه نشده بود.
و در نهایت طرح کریم طاهرزاده بهزاد با اقتباس از آرامگاه کورش، اجرا میشه.
منابع زیادی هست که میتونید به اونها مراجعه کنید از جمله : ((معماری معاصر ایران در عصر پهلوی، پرویز رجبی))، که نایابه، ((معماری معاصر ایران، امیر بانی مسعود)) و کاملترین منبع در این مورد ((معماری دوران تحول، کریم طاهرزاده بهزاد، تالیف بیژن شافعی و دوتن از همکاران)) که در کتابخانه ها و کتابفروشی های تخصصی معماری موجوده.

محسن سمیعی سلام،
از منبع خبر (همشهری آنلاین) تعجب میکنم!
البته حسن نیت آقای امیریاشار جای ستایش داره.
طراحی و اجرای آرامگاه فردوسی، بین سالهای 1305 تا 1313 داستان پر ماجرایی داره که توضیحش در اینجا نمی گنجه.
طرح این بنا متعلق به ((کریم طاهرزاده بهزاد)) میباشد و حسین لرزاده مجری اون بوده.
گفته میشه کسی که به طرح ((آندره گدار)) معترض میشه حسین لرزاده بوده. (محسن فروغی در آن زمان جهت تحصیل در پاریس به سر میبرده)
بعدها به دلیل آسیبها و خطرات ناشی از رطوبت خاک، هوشنگ سیحون، تغییراتی در جهت مرمت، سبک سازی، و الحاقات فضایی، انجام داده اند.

محسن سمیعی باسلام،
خانم سلیمی، ممنون میشم اگر هر تصویر و یا اطلاعاتی از کارهای دکتر تیموری (چه در خارج و چه در ایران) دارید برای من ارسال کنید.
البته یادآور میشم ایشون در برخی از کارها در تیم طراحی حضور داشتند. مثلا در مورد ورزشگاه استادوفرانس princes parc des (ورزشگاه خانگی باشگاه پاریسن ژرمن)، طرح این کار بنام ((راجر تایلیبر)) معمار معروف فرانسوی ثبت شده، و در زمان طراحی و اجرای این ورزشگاه، دکتر تیموری در دفتر راجر تایلیبر مشغول به کار بودند.
البته میدونیم که همکاری با معماران بزرگ در اوان جوانی، از شاخصه های چندین معمار بزرگه!