رضا واعظ پور ممنونم.

رضا واعظ پور با تشکر از انتشار این مطلب
حتما عکسهای کودک عریانی که به سمت دوربین می دود در جنگ ویتنام را دیده اید. به حدی برد رسانه ای داشت و موجب تهیج جامعه جهانی شد که بسیاری کمپینهای ضد جنگ ویتنام را متاثر از این عکس و گزارشهای مشابه آن می دانند. یا عکس دخترک افغان استیف مکوری یا قربانیان اسیدپاشی در پاکستان از مجید سعیدی.
رضا دقتی عکاس ایرانی مقیم فرانسه درخصوص عکسهایی که در افغانستان گرفته بود می گفت گاهی لازم بود عکس را بگیرم و گاهی وظیفه انسانی باعث می شد که عکس نگیرم و کاری انجام دهم.
گرفتن عکس وظیفه عکاس است و شکار لحظه ناب و تاثیرگزار ، ولی نحوه گرفتن و موقعیت و چگونه استفاده کردن از آن عکس و سوژه ، کاملا به اخلاق فردی عکاس مرتبط است. اما چیزی که مسلما نمی توان رد نمود اینکه گرفتن عکس و پوشش خبری باعث آگاهی دیگران و در نهایت شاید تاثیر بر شرایط زندگی سوژه داشته باشد. پس وجود عکس با هر نیت که عکاس داشته باشد بهتر از نبودن آن است و اخلاق عکاس و وجدان او تنها چیزی است که می تواند در موقعیت قضاوت بد و خوب بودن کارش را داشته باشد. این مانند اخلاق کاری یک پزشک در برابر بیمارش و یک مهندس در برابر کارش است ضمن اینکه اینجا مسولیت با پزشک و مهندس است اما عکاس مسئول فاجعه نیست، فقط اخلاق انسانی او حاکم است.

رضا واعظ پور سلام. ما هم هستیم.
اینم صدمی.
بریم مرحله بعد....

رضا واعظ پور Spanish photographer Victor Enrich .

http://www.dezeen.com/2012/02/25/city-portraits-by-victor-enrich

به نظر مطلب از بنیان غلط باشه. عکسهای دستکاری شده یک عکاس اسپانیایی از عکسهای معماری اش