■ شش نکته‌ی بسیار مهم درباره‌ی آتش‌سوزی «پلاسکو»

شش نکته‌ی بسیار مهم درباره‌ی آتش‌سوزی «پلاسکو»

گروهی از امدادگرانِ پیشکسوت ضمن ارج نهادن به خدمات ارزشمند و ماندگار مأموران آتش‌نشانی در عملیات حادثه‌ی ساختمان پلاسکو که برای همیشه در خاطره‌ی مردم کشور ثبت شده است، برای کمک به این که عملیات مشابه در حوادث دیگر، طی کم‌ترین زمان ممکن و با کم‌ترین تلفات به نتیجه‌ی بهتری برسد، شش نکته‌ی طلایی را گوشزد کرده‌اند.

به گزارش «دنیای اقتصاد»، اولین نکته‌ای که باید در عملیاتی با ابعاد وسیع نظیر عملیات پلاسکو مدنظر قرار گیرد، «ارزیابی و آنالیز ریسک» است که به هیچ وجه نباید فراموش شود. نکته دوم این است که وقتی آتش‌سوزی وسیع در یک ساختمان بلندمرتبه رخ داده و به موقع تخلیه کامل صورت می‌گیرد، به نحوی که هیچ‌کس داخل ساختمان نیست، دیگر لزومی ندارد که نیروهای آتش‌نشانی داخل ساختمان باقی بمانند، چراکه در این مواقع کنترل حریق از داخل و فضای بسته ممکن نیست و تنها کاری که می‌توان انجام داد، کنترل حریق از خارج وتخلیه و سرد کردن محیط مجاور برای جلوگیری از گسترش آتش است.

سومین نکته طلایی این است که اگر آتش‌سوزی یک‌بار به‌طور کامل مهار، اما مجددا شعله‌ور شود، این موضوع را باید به منزله زنگ خطر جدی و هشدار تخلیه فوری کلیه نیروهای نجات و امدادرسان تلقی کرد.

در این شرایط محدوده خطر (Red Zone) بسیار وسیع شده و تنها اقدام ضروری در لحظه، تخلیه فوری است. چهارمین نکته که باید در این شرایط مورد توجه قرار گیرد، جلوگیری از حضور مقامات ارشد کشوری و مسوولان در منطقه وقوع حادثه است، چراکه این حضور تنها التهاب و ریسک را بالا می‌برد. از سوی دیگر، اغلب مدیران اجرایی در زمینه امدادرسانی دانش تخصصی ندارند و صرفا با اتکاء به احساسات سعی در کنترل و نظارت بر عملیات دارند. بنابراین آنها باید به جای حضور در میانه میدان حادثه که ممکن است دست‌وپاگیر باشد، از اتاق راهبری، هماهنگی‌های بالادستی را انجام دهند.

پنجمین نکته این است که باید به اطلاعات علمی و نیز تجربه نیروهای آتش‌نشانی آموزش دیده و خبره که قطعا تعداد آنها در بدنه سازمان آتش‌نشانی تهران کم نیست اتکا شود، نه تدابیری که از سوی مدیران ارشد و میانی بدون برخورداری از سواد علمی مقابله با حریق در صحنه حادثه وضع می‌شود. برخورداری از استراتژی و برنامه (Plan) موثر برای مقابله با حریق با کمترین تلفات جانی ششمین نکته طلایی است که پیشکسوتان امدادرسانی گوشزد می‌کنند و اعتقاد دارند این برنامه باید متناسب با سطح حادثه از پیش تعریف شده باشد.