پژوهشی در مرمت گنبد مسجد شیخلطفالله
■ این پژوهش امروز در بخش گزارشهای وبگاه، بازنشر شده است مسجد شیخ لطفالله سازهای شاخص از دورهی صفوی است که اگرچه صحن و مناره ندارد، گنبد آن، سازهای عظیم و به لحاظ آرایههای درونی و بیرونی بسیار شگفتانگیز است. آنچه مسلم است، این گنبد در گذر سدهها با آسیبهایی گوناگون روبهرو شده است، که مهمترین آنها از شرایط آبوهوایی متأثر است، از این رو، نیاز به مرمت آن در دورههای مختلف ضروری به نظر میرسد. اما لازم است که مرمت چنین شاهکاری با بهرهگیری از دیدگاه متخصصان داخلی و حتی خارجی انجام شود و نمیتوان روش آزمونوخطا را برای مرمت چنین شاهکاری به کار برد؛ این در حالی است که در مرمت اخیر گنبد مسجد شیخ لطفالله که از سال ۱۳۹۸ آغاز شد، لزوم استفاده از متخصصان در رشتههای مختلف معماری، عمران، مرمت و هنرهای سنتی ضروری بهنظر میآمد، اما انتخاب مجریان این مرمت از ابتدا به شیوه پیمانکاری و بدون نظرخواهی با صابنظران صورت گرفت و در ادامه و با پایان مرمت دونیم ترک نخست این گنبد، انتقادهای فراوانی متوجه این مرمت و نحوه نظارت بر آن شد. بااینوجود و علیرغم ارائه دیدگاه متخصصان داخلی درباره لزوم توقف مرمت و برگزاری جلسههای متعدد با متخصصان امر در ایران و خارج از آن تا حصول نتیجه برای تصمیمگیری در خصوص ادامه مرمت، اما پروژه مرمت گنبد مسجد شیخ لطفالله در سال ۱۴۰۱ همچنان با همان عوامل اجرایی و نظارتی و به روش گذشته ادامه پیدا کرد و مرمت سه نیمترک آن نیز پایان یافت. ازاینرو بر آن شدیم تا ضمن پرداختن به ویژگیهای مسجد شیخ لطفالله و گنبد آن، موضوع مرمت اخیر آن و ایرادهای واردشده در این مرمت را ازنظر بگذرانیم. این پژوهش که کاری از شیرین مستغاثی است، امروز در بخش گزارشهای وبگاه بازنشر شده و اینجا در دسترس دوستداران است. ■ «پژوهشی در مرمت گنبد مسجد شیخلطفالله» که امروز در بخش گزارشهای وبگاه بازنشر شده، با کلیک روی تصویر زیر، در دسترس شماست.■ «پژوهشی در مرمت گنبد مسجد شیخلطفالله» که امروز در بخش گزارشهای وبگاه بازنشر شده، با کلیک روی تصویر بالا، در دسترس شماست.
|