بازتاب و حواشی عضویتِ پروفسور مریم میرزاخانی در آکادمی علوم امریکا
یک دانشجوی ایرانی مقیم آمریکا در نوشته‌ای کوتاه، با ارائه‌ی توضیحاتی درباره‌ی ساختار آکادمی علوم آمریکا و سازوکار عضویت در آن، خبر بازتاب‌یافته از عضویتِ پروفسور میرزاخانی در آکادمی یادشده در رسانه‌های ایران را زیر ذره‌بین گذاشته و بخش‌هایی از آن را تصحیح کرده است. پارسینه به نقل از توحید عزیزی دانشجوی ایرانی مقیم آمریکا نوشت: انتخاب خانم مریم میرزاخانی (ریاضی‌دان ایرانی و فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف) به عنوان یکی از اعضای آکادمی ملی علوم امریکا (NAS)، در رسانه‌های داخلی بازتاب داشته است. این آکادمی، یک مرکز معتبر علمیِ خصوصی و غیر انتفاعی با سابقه‌ی بیش از یک و نیم قرن است که هم‌اکنون نزدیک به دو هزار و دویست و نود و یک عضو دارد (لیست اعضا در رشته‌های مختلف). اعضای جدید آن، هر ساله در یک رای‌گیری توسط اعضای فعلی تعیین می‌شوند و تمامی انتخاب شدگان، بصورت مادام‌العمر عضو این مرکز می‌مانند. 
نکته‌ی عجیب در این بین، نشر یک شایعه‌ی غلوگونه و غیر واقعی توسط رسانه‌های کشور است. بسیاری از خبرگزاری‌ها، سایت‌ها و کانال‌های خبری نوشته اند که میرزاخانی اولین زنی در جهان است که به این جایگاه می‌رسد! یعنی این‌ها واقعاً پیش خودشان فکر کرده اند که آن ۲۲۹۰ نفر دیگرِ عضو آکادمی علوم امریکا، کلهم مرد بوده اند؟! یا اینکه اصلاً روح‌شان هم از تعداد و کیفیتِ اعضای قبلی این آکادمی خبر ندارد؟ عارضم که Florence Rena Sabin (تولد در سال ۱۸۷۱ و مرگ در سال ۱۹۵۳!) به عنوان محققی در رشته‌ی پزشکی، نخستین زنِ عضو آکادمی ملی علوم آمریکا بوده است. نکته‌ی دیگر اینکه خبر انتخاب خانم میرزاخانی، پس از یازده روز سر از رسانه‌های ایرانی در آورده است. سایت رسمی NAS در روز سوم ماه می خبر داد که در رای‌گیری اخیر، ۸۴ محقق جدید به آن اضافه شده و تعداد اعضاء به ۲۲۹۱ نفر رسیده است (این‌جا). ظاهراً اصلِ این دروغ یا بی‌دقتی را روابط عمومی دانشگاه شریف مرتکب شده (این‌جا) و خبرگزاری‌ها، بدون کوچکترین تحقیق و بررسی، آن را کپی‌کاری کرده اند. البته شایان ذکر است که اصل انتخاب خانم میرزاخانی در این آکادمی مهم‌تر است از اینکه بیایم بحث کنیم آیا ایشان اولین زن بوده اند یا n امین. به علاوه، بحث سر اینکه انتخاب ایشان یک موفقیت شخصی است و تنها به کشور امریکا نفع عمده و مستقیم می‌رساند یا سودی هم به حال کشور خودمان دارد به کنار، در هر حال ای اشتباهات و غلوهای رسانه‌ها موجب می‌شود برخی به اصل خبر نیز با دیده‌ی تردید بنگرند و قضیه تا حدی لوث شود. این متن را منتشر کنیم، بلکه روزی روزگاری این عادتِ "نقلِ خبرها، بدون اطمینان از درستی‌شان" ریشه‌کن شود.
|
