نقش احتمالی آییننامهی کنترل ساختمان در جلوگیری از حوادث کارگاهی
«الان آن حدود صدها نفری که قرار است درحوادث رانندگی نوروز ۹۶ کشته شوند، زندهاند.» این توییتی بود که یکی از نویسندگانِ فضای مجازی یک روز پیش از تحویل سال ۹۶ منتشر کرد و چند روز بعد هم بر پایهی آمارهای رسمی اعلام شد که در پنج روز نخستِ نوروز، ۱۴۵ تن در جادهها کشته شدهاند و همچنین بر اساس آمارها عنوان شد که در نورز امسال هر ۷۱ دقیقه یک نفر در تصادفات جادهای جان خود را از دست داده است. اکنون حکایت کارگران ساختمانی است. آنطور که معاون وزیر راه وشهرسازی سال گذشته اعلام کرد: سالی ۱۵۰۰ نفرکارگر درحوادث ناشی از کار جان می سپارند که ۶۰ درصد ازاین آمار مربوط به حوادث ساختمانی است و با این شرایط درحال حاضر ۹۰۰ نفرازکارگران ساختمانی که قراراست فوت کنند زنده هستند! البته شاید در خوشبینانه ترین حالت این رقم در انتهای سال درصدی کاهش داشته باشد اما به هرحال این آمارقرار نیست که کاهش چشمگیری داشته باشد.درباره چرایی حوادث ناشی از کار درساختمان سازی دلایل بسیاری عنوان می شود از بکارگیری کارگران غیرماهر،عدم اجرای ساخت و ساز توسط مجری ذیصلاح ، بی اعتنایی شهرداری به گزارشهای تخلفات مهندسان ناظر که درآن نسبت به ناایمن بودن کارگاه های ساختمانی هشدار می دهد اما شهرداری اقدامی برای توقف کارانجام نمی دهد نام میبرند. همچنین برخی می گویند که وزارت کار از کارشناسان کافی و لازم برای سرکشی به کارگاه های ساختمانی و پایش ساختمان سازی ها برخودارن یست و همین مساله در تشدید حوادث ساختمانی نقش دارد.ازطرفی بکارگیری کارگران تبعه افغان بدون کارت اشتغال در فرآیند ساخت وساز نیز مزید برعلت شده است چرا که ازلحاظ حقوقی این کارگران قادر نخواهند بود تحت آموزشهای سازمان آموزش فنی و حرفه ای قراربگیرند ومهارت های لازم را کسب کنند وهمین مساله باعث می شود که این کارگران قربانی حوادث کار می شوند . همچنین گفته می شود که وزارت کار بودجه کافی و لازم برای آموزش کارگران ساختمانی ندارد وبا توجه به اینکه عمده کارگران ساختمانی فصلی هستند آنها قادر نخواهند بود که درچرخه ساخت وساز آموزش ببیند.درحال حاضر وزارتخانه راه وشهرسازی درنقش ناظرعالیه ساخت وساز در کشور پیش نویس آیین نامه کنترل ساختمان را به دولت پیشنهاد داده است که براساس آن مسوولیت بازرسی و کنترل ساخت وسازها برعهده شهرداری ها گذاشته شده است. بسیاری براین باورند که تصویب این آیین نامه شاید بتواند مسیری را هموار کند که ازاین رهگذر حوادث ناشی ازکار در حوزه ساختمان کاهش پیدا کند.چرا که دراین چرخه جدید درصورت اجرایی شدن مسوولیت نظارت عملا متوجه شهرداری خواهد بود و باتوجه به اینکه ریشه وقوع بسیاری از حوادث ساختمانی بی اعتنایی این نهاد به گزارش های مهندسان ناظراست ،دراین صورت با اجرایی شدن این امر با توجه به اینکه شهرداری خود مسوولیت نظارت برساخت وسازها را دارد عملا ملزم می شود که نسبت به رعایت ایمنی درکارگاه ها توجه بیشتر نشان دهد. مجتمع اطلاع رسانی صما سال گذشته با راه اندازی کمپینی تحت عنوان کارگاه ایمن تلاش کرد که نسبت به فرهنگ سازی دراین زمینه و ترویج ایمنی درکارگاه ها اقدام کند.شاید بد نباشد وزارت کار و سازمان های نظام مهندسی آمار حوادث کارگاه های ساختمانی را به صورت ماهیانه دراختیار رسانه ها قراردهند و همچنین گزارشهایی که به شهرداری اعلام کرده اند وشهرداری نسبت به آنها بی توجه بوده است را نیز دراختیار رسانه ها قراردهند تا درپایان سال مشخص شود عامل اصلی کشته شدن کارگران ساختمانی چه مراجعی هستند. منتظرباشید که درپایان سال تعداد کشته شده گان حوادث ساختمانی همانند حوادث جاده ای اعلام شود. شاید در بهترین حالت بگویند ده درصد از حدود ۹۰۰ نفری که درحوادث ساختمانی هرساله کشته می شوند کاهش پیدا کرده است.اما واقعا جای سوال است که چرا راهکاری اساسی وریشه ای برای حل این مساله اندیشیده نمی شود. نباید فراموش کرد هزینه ساخت و ساز درکشور بالا است اما بالاتر بودن آمار کشته های حوادث کارگاهی ایران نسبت به ارقام متداول در جهان علاوه بر هزینه مسؤلیت انسانی و اخلاقی بزرگ تری از هزینه را متوجه آنان میکند. جان هرانسان ارزشی برابر با جان همه انسان های دیگر دارد و این آموزه ای فنی نیست بلکه وجدانی و اخلاقی نیز هست.
|