استاد پرویز شهریاری، چهره‌ی ماندگار و آموزگار ریاضیات، بامداد آدینه، بیست‌ودوم اردیبهشت‌ماه، بر اثر سکته‌ی قلبی در سن 86سالگی در بیمارستان جم تهران چشم از جهان فروبست. استاد پرویز شهریاری در سال ۱۳۰۵ خورشیدی در خانواده‌ای زرتشتی در کرمان دیده به جهان گشودند و تحصیلات خود را تا پایانِ دبیرستان در همین شهر گذارندند؛ و سپس برای گرفتن دیپلم و پی گرفتنِ تحصیل، راهی تهران شدند و در پایتخت در رشته‌ی ریاضی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شدند. ایشان به‌هنگام تحصیل در دانشگاه، در دبیرستان‌ها و آموزشگاه‌های گوناگون ریاضی تدریس می‌کردند و هم‌زمان به روزنامه‌نگاری نیز می‌پرداختند. نوشتن برای روزنامه‌ی «قیام ایران»، سردبیریِ هفته‌نامه‌ی «وهومن» و انتشار ماهنامه‌ی «اندیشه‌ی ما» از کارهای مطبوعاتی ایشان تا پیش از فارغ‌التحصیل شدن بودند. ایشان همچنین بعدها سردبیری و انتشار نشریه‌های «سخن علمی»، «آشتی با ریاضیات»، «چیستا» و «دانش و مردم» را نیز بر عهده داشتند. زنده‌یاد استاد شهریاری که همواره بر «آموزگار» بودنِ خود تأکید داشتند، پایه‌گذار نخستین کلاس آمادگی برای کنکور در ایران، با نام «گروه فرهنگی خوارزمی» نیز بودند؛ و در راه‌اندازیِ چندین مدرسه‌ی دیگر و یا سامان‌دهی برنامه‌های آموزشیِ آنها، همچون دبیرستان‌های خوارزمی، مرجان، فیروزبهرام و مدرسه‌ی عالی اراک، مشارکتِ فعالانه داشتند. ایشان در سال ١٣۴۵ خورشیدی موفق به دریافتِ نشان درجه‌ی یکِ علمی کشور شدند، و پس از دریافتِ دکترای افتخاری در رشته‌ی ریاضی از دانشگاه کرمان در سال 1381، به‌عنوان چهره‌ی ماندگار علمی سال 1384 در رشته‌ی ریاضیات برگزیده شدند. از این استاد بزرگ و بی‌همتا، نزدیک به دویست عنوان کتاب آموزشی و کمک‌درسی در زمینه‌ی ریاضیات، همچون کتابهای معروفِ «روش‌های جبر» و «روش‌های مثلثات» و دورهی کتابهای زنده‌نام استاد شهریاری افزون بر این آثار، کتابهای دیگری نیز در زمینه‌های گوناگون گردآوری یا ترجمه کرده‌اند که از میان آنها، «دانشمندان و هنرمندان»، «خانه‌ی اهریمن»، «دانش و شبه‌دانش»، «دو درس کوتاه درباره‌ی دیرین‌شناسی»، «قطاری که در بعد چهارم گم شد» و «نظریه‌ی نسبیت در مساله‌ها و تمرین‌ها» را می‌توان نام برد. ایشان که پیش از این نیز چند بار دچار حمله‌ی قلبی و مغزی شده بودند، ساعت ۵ بامداد دیروز (آدینه، 22 اردیبهشت 1391) بر اثر سکته‌ی فلبی چشم از جهان فروبستند و پیکرشان حدود ساعت ١۶ همان روز، در آرامگاه زرتشتیان تهران در قصر فیروزه به خاک سپرده شد. یادشان جاوید و گرامی، و شیوه و راهشان پررهرو باد. برگرفته از : خبرگزاری‌های کار و مهر یکپارچه‌سازی و ویرایش : امیریاشار فیلا
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
