نوروز مبارک!
■ پیام و یادداشت نوروزی مدیرعامل و بنیانگذار «گروه نرمافزاری سازه» ■ با کلیک بر روی تصویربالا، ویدئویی به مدت شش دقیقه، دربردارندهی پیام نوروزیِ مهندس محمدرضا جمشیدیان، بنیانگذار و مدیرعامل «گروه نرمافزاری سازه»، برای شما به نمایش درخواهد آمد. به نام خداوند جان و خِرَد همراهان، همکاران و کاربران ارجمندِ محصولات «گروه نرمافزاری سازه» درود بر شما، نوروزتان پیروز و سال نو مبارک. میخواهم از کلیشهها بپرهیزم و در این یادداشت، از رویدادها و فرازونشیبها و چالشهای سال گذشته چیزی ننویسم و به قول معروف، از «نگاهی به سالی که گذشت» فاکتور بگیرم. همهی شما گرامیان از آنچه در سال ۱۴۰۰ بر ما و این جهان گذشت، بهخوبی باخبرید و نیازی نیست با بازگویی و نام بُردن از رویدادهایی که بیشترشان هم ناگوار و نادلخواه بودند، حالوهوای این یادداشتِ نوروزی را به روزمرّگی بیالاییم. بهجای آن، میخواهم دو ـ سه جمله از یادداشتِ نوروزیِ سال ۱۴۰۰ را که هنوز و همیشه مصداق دارند و کارکردِ ذاتیشان اُمیدبخشی و پدید آوردنِ حسِ خوب در ذهنِ خواننده یا شنونده است، نقل کنم: «شاید پیامِ پنهانِ همهی آیینهای نیاکانیمان (مانند پاسداشتِ بهار و جشن نوروز و...) همین باشد که: هیچ زمستان و تیرگی و سرمایی، همیشگی نیست و همواره میتوان به رویش و نوزایی و تجدیدِ حیات امید داشت؛ و اگر نگهبانِ آتشِ امید در دلهایمان باشیم و نگذاریم که این آتش خاموش شود، به وقت و به هنگامش میتوانیم از گرما و روشناییِ این آتش برای رویش و شکفتن، بهرهمند شویم.» با این مقدمه، اکنون که با فرارسیدنِ نوروزِ سال ۱۴۰۱، گام در سَدهای تازه نهادهایم و قرنِ پانزدهمِ هجریِ خورشیدی را آغاز کردهایم، توجه شما را به پانزده سُرودهی برگزیده و الهامبخش از پانزده شاعرِ نامدارِ میهنمان ـ این سرزمینِ دیرینِ شعر و سخنسُرایی ـ جلب میکنم؛ باشد که خواندنِ یکجای این سُرودههای نغز، آتشِ امیدواری و ایستادگی و برپا ماندن را در دلهایمان تیزتر و شعلهورتر گرداند: ■ یک: خِرَد بهتر از هر چه ایزد بداد ستایش خِرَد را بِه از راهِ داد (فردوسی) ■ دو: گِرِه ز دل بُگشا و از سپهر یاد مکن که فکرِ هیچ مهندس چنین گِرِه نگشاد (حافظ) ■ سه: قناعت میکنم با درد، چون درمان نمییابم تحمل میکنم با زخم، چون مرهم نمیبینم (سعدی) ■ چهار: امروزِ تو را دسترَسِ فردا نیست واندیشهی فردات بهجُز سودا نیست ضایع مَکُن این دم ار دلت شیدا نیست کاین باقیِ عمر را بها پیدا نیست (خیام) ■ پنج: دور شو از راهزنانِ حواس راهِ تو دل دانَد؛ دل را شناس (نظامی) ■ شش: گِل را مَجُنبان هر دَمی، تا آبِ تو صافی شود تا دردِ تو روشن شود، تا دردِ تو گردد دوا (مولوی) ■ هفت: به روزِ نیکِ کسان گفت تا تو غم نخوری بسا کسا که به روزِ تو آرزومند است (رودکی) ■ هشت: من اینجا دیر ماندم، خوار گشتم عزیز از ماندنِ دایم شود خوار چو آب اندر شَمَر بسیار مانَد، زُهومت گیرد از آرامِ بسیار (دقیقی) ■ نُه: چندین سخنِ تلخ شُنودن تا کِی؟ آزار بر آزار فُزودن تا کِی؟ بر جای وفا جفا نمودن تا کِی؟ نیکی کِشتن، بدی دُرودن تا کِی؟ (قطران تبریزی) ■ دَه: جگرِ سنگ به جوش آمد و ما سنگدلان دیده نمناک نکردیم در این فصلِ بهار (صائب تبریزی) ■ یازده: ز میان برآر دستی، مگر از میانجیِ تو، به کران بَرَد زمانه غمِ بیکرانِ ما را (خاقانی) ■ دوازده: خود تو در دل بودی و ما از غرور یک نفس با تو نمیپرداختیم (عطار نیشابوری) ■ سیزده: ز نادرستیِ اهلِ زمان شکسته شدیم ز بس که داد زدیم «آی دزد»، خسته شدیم (محمدتقی بهار) ■ چهارده: چگونه بر من و تو رام گردد چو رامِ کس نگشت این چرخِ توسن؟ (پروین اعتصامی) ■ پانزده: این جهان راه است و ما راهی و مَرکب خوی ماست رنجه گردد هر که از ما مَرکبَش رهوار نیست (ناصرخسرو) یک بار دیگر به رسم دیرین، فرارسیدن نوروز و نوبهار را از طرف خودم و همهی همکارانم در «گروه نرمافزاری سازه» به شما گرامیان شادباش میگویم و از پروردگار توانا برای تکتکِ شما و خانوادههای محترمتان تندرستی و سالی نیکو، به دور از تلخکامیها آرزو میکنم. همچون سالهای گذشته، در تعطیلات نوروز، دفتر گروه نرمافزاری سازه تعطیل است، اما دعوت میکنم از مطالب وبگاههای SAZE90.com و iiiwe.com و محتواهای تاربرگهای اینستاگرامیِ @sazesoftwaregroup و @sazenews دیدن و استفاده بفرمایید. سال نو مبارک! محمدرضا جمشیدیان بنیانگذار و مدیرعامل گروه نرمافزاری سازه ■ تنظیم و ویرایش نوشتار و گزینش اشعار: امیر یاشار فیلا
|