در ساختمان‌ها آنچه مهم است و بايد با تلاش همه جانبه
به آن دست پيدا كرد اطمينان از پايداري و استحكام است؛ يعني بايد مشخص شود طي چه
مراحل و با چه كنترل‌هايي مي‌توان پايداري و مقاومت ساختمان‌ها را تضمين كرد و چه
ارگاني بايد اين تضمين را به خريداران و صاحبان خانه‌ها بدهد و مباني و اسناد چنين
تضميني چه مي‌تواند باشد، ...
... ممكن است گفته شود كه رعايت مقررات ملي ساختمان منجر به
اين امر يعني اطمينان از پايداري مي‌شود، اما مساله همين است كه از رعايت شدن اين
مقررات در ساخت‌وساز چگونه بايد مطمئن شد و آيا صرف تعهدگيري از طراح و ناظر منجر
به تضمين رعايت كليه مقررات مندرج در آيين‌نامه‌ها مي‌شود، اين سوالي است كه پاسخ
آن به استناد بسياري از مقالات و گزارش‌ها و بياناتي كه در رسانه‌ها آمده است منفي
مي‌باشد، اما چرا باز هم روند كنوني طي مي‌شود در حالي كه مسلما و با توجه به تاكيد
همه دست‌اندركاران، ساختمان‌ها ثروت‌‌هاي ملي محسوب مي‌شوند و بايد به صورتي مقاوم
بنا شوند، اكنون بايد مسوولان به اين سوال پاسخ دهندكه در نهايت به چه روش و ترتيبي
مي‌توانند به داشتن تضميني كامل براي پايداري و مقاوم بودن ساختمان‌ها برسند. بايد
توجه داشت كه متاسفانه بعد از ايجاد يك بنا نمي‌توان به سادگي آن را براي اطمينان
از مقاوم بودن هر يك از اعضاي اسكلت در برابر بارهايي كه بايد تحمل كند مورد آزمايش
قرار داد(از جمله بار زلزله) و اصولا اين امر معمول و مرسوم نيست (مگر در مواردي
خاص) لذا كنترل به هنگام اجرا به صورتي كه موجب اطمينان شود اصل است. پيشنهاد مي‌شود
وزارت راه‌وشهرسازي، شهرداري، شوراي شهر و نظام مهندسي پاسخ اين سوال را به اطلاع
عموم برسانند.
|
