شهرسازی پویا برای رویارویی با چالش سفرهای شهری
رفت‌وآمد به محل کار می تواند یکی از چالش‌های مهم زندگی شهری باشد. خود را در قطار یا اتوبوس تصور کنید که افزون بر جمعیت بسیار مسافران، در راه‌بندان نیز گیر کرده اید. برای بسیاری از افراد، روزهای کاری با ساعات طولانی نشستن پشت میز به پایان می‌رسد. اکنون، یک نوآوری پژوهشی در بریتانیا بر این باور است که مسیرهای دارای چشم‌انداز پویا و فعال می‌توانند کلید جابه‌جایی شهری، مبارزه با بی‌تحرکی و دستاوردهایی بسیار بهتر برای تندرستی در مقایسه با پیاده‌‌روی باشند. این مناظر که برای ارائه‌ی گزینه‌هایی برای سطوح گوناگون چالش‌های فیزیکی طراحی شده اند، شامل مسیرهایی هستند که افراد را ملزم می کنند تا از میان موانعی مانند تیرها، سنگ‌های پله‌پله و بلندی، راه خود را بیابند و انتخاب کنند. در گذشته، تحقیقات در مورد بهترین روش ترکیب ورزش و جابجایی شهری بیشتر بر پیاده روی به عنوان جایگزینی برای سایر روش‌های حمل و نقل متمرکز شده بود، با این حال، مزایای سلامتی پیاده روی نسبتاً خفیف است. آنا بولدینا (Anna Boldina) پژوهشگر ارشد این مطالعات از دانشگاه کمبریج می گوید: حتی زمانی که افزایش سطح و میزان فعالیت کم است، وقتی میلیون‌ها نفر هر روز از این مناظر شهری استفاده می کنند، این تفاوت‌ها می توانند تأثیر مثبت زیادی بر سلامت عمومی داشته باشند. در این راستا و به منظور به دست آوردن بهترین فایده از ورزش، محققان به روش هایی برای افزایش ضربان قلب و همچنین بهبود تعادل و تراکم استخوان پرداختند. بولدینا می گوید: بدن انسان ماشین بسیار پیچیده ای است که برای ادامه عملکرد مؤثر به مولفه های زیادی نیاز دارد. دوچرخه سواری و شنا برای قلب و ماهیچه های پا عالی اما برای تراکم استخوان بسیار ضعیف است. برای بهبود سلامت قلب و عروق، تراکم استخوان و تعادل باید طیف وسیع تری از تمرینات را به پیاده روی های روزانه خود اضافه کنیم. محققان مشتاق بودند بفهمند که مسافران چقدر می توانند مسیر چالش برانگیزتری را نسبت به یک مسیر خیابانی معمولی انتخاب کنند و همچنین مشخص کنند که کدام ویژگی‌ها مانند دشواری و ویژگی های طراحی بر تصمیم گیری های آنها تأثیر می گذارد. با کلیک بر روی تصویر، مطلبی دیگر مرتبط با موضوع، در دسترس شما خواهد بود. دکتر پل هانل (Paul Hanel) یکی از محققان این مطالعه از گروه روانشناسی دانشگاه اسکس انگلستان گفت: کودکان برای این آزمایش نیازی به تشویق زیادی ندارند، اما ما می خواستیم ببینیم که بزرگسالان چگونه واکنش نشان می دهند و سپس اصلاحات طراحی را شناسایی کنیم که باعث می شود آنها یک مسیر چالش برانگیز را انتخاب کنند. در ادامه ۸۰ درصد از شرکت کنندگان حداقل در یکی از سناریوها، نوعی مسیر مفرح تر را نسبت به منظره معمولی خیابان انتخاب کردند. بولدینا می گوید: یافته های ما نشان می دهد که عابران پیاده را می توان از طریق تغییرات جزئی در منظر شهری به طیف وسیع تری از فعالیت های فیزیکی سوق داد. محققان همچنین دریافتند که اقدامات طراحی خاص مانند مسیر کوتاه‌تر ۱۰ درصد و افزایش سطح ایمنی درک شده با افزودن نرده‌ها ۱۲ درصد باعث می شود شرکت کنندگان مسیر چالش برانگیزتر را انتخاب کنند. همچنین مسیرهای سخت‌تر مانند تیرهای باریک کننده برای مسیرهایی که بیشتر توسط افراد جوان‌تر سفر می کنند، مناسب‌تر است. وقتی نوبت به شرکت کنندگان مسن تر رسید، آنها هم به اندازه افراد جوان‌تر از این ایده حمایت کردند، با این حال، خودشان تمایل نداشتند که چالش برانگیزترین مسیرها را انتخاب کنند. به گزارش سیناپرس، هانل توضیح داد که ما دریافتیم در حالی که خجالت، اضطراب، احتیاط و فشار همسالان می تواند برخی از بزرگسالان را ناامید کند، اکثریت قریب به اتفاق مردم را می توان با توجه دقیق به طراحی، ایمنی، سطح دشواری، مکان و تابلوهای نشانگر متقاعد کرد که مسیری چالش برانگیزتر را انتخاب کنند. همچنین این مطالعه از شرکت کنندگان در مورد دلایل انتخاب مسیرهای چالش برانگیز سؤال کرد. تا ۵۵ درصد از شرکت کنندگان مسیرهایی را انتخاب کردند که منجر به یک میانبر می شد، در حالی که طراحی منطبق بر زیبایی شناختی مانند تلفیق نور و گلدان های گل نیز مردم را تشویق می کرد تا مسیر چالش برانگیزتری را طی کنند. به‌عنوان موجودات ذاتاً اجتماعی، تا حدودی انتظار می رود که ۴۰ درصد از شرکت کنندگان با دیدن شخص دیگری که از مسیر چالش برانگیز استفاده می کند، به انجام این کار تشویق شوند. محققان همچنین دریافتند که کسانی که به طور منظم تمرینات قدرتی و تعادلی انجام می دهند، به احتمال زیاد سخت‌ترین مسیرها را انتخاب می کنند، در حالی که تنها اقلیت کوچکی از شرکت کنندگان فقط مسیر استاندارد را در پیش خواهند گرفت. بولدینا در پایان گفت: ما می‌خواهیم به سیاست گذاران و طراحان شهری کمک کنیم تا تغییراتی را انجام دهند که سلامت و تندرستی عمومی مردم را بهبود می بخشد. شرح کامل این مطالعات و یافته های آن در آخرین شماره مجله تخصصی Work Commutes منتشر شده است.
|
