یحیی بهمنی آقای حیدری؛ از ته دل، برات آرزوی توفیق روزافزون میکنم. خدا حفظت کنه. مطالبت واقعا به دل میشینه. ممنونم.

یحیی بهمنی غیر از اون فنجون چای، بقیه واقعا اشتها برانگیز بودن! مخصوصا الان که 9 شبه و من از 12 ظهر هیچی نخوردم!!! ممممممممممممممممم!!!

یحیی بهمنی واقعا تأسف بار و وحشتناک بود...

یحیی بهمنی جناب مهندس مهیاری؛ اگه این تحقیقات رو جور نکنن، پس چه جوری پایان نامه بدن و مدرک بگیرن؟ فکرشو کردین بالاخره این همه مهندس و دکتر، بالاخره یه جوری باید مدرک بگیرن دیگه! یه سال یه عده‌شون بگن سویا بده و مدرکشون رو بگیرن؛ سال دیگه، یه عده دیگه بگن خوبه و باز مدرک بگیرن!!!

بی خیال؛ فقط بشنو و حالشو ببر!!!

ضمنا اینکه پرسیدین چرا از حس بینایی سؤال نشده، شاید علتش این بوده که اگه نمیدیدن، دیگه نمیتونستن با لب تاپ کار کنن!! البته حس بویایی رو هم میشه با گذاشتن دو تا چوب‌پنبه تو دو تا سوراخ دماغ، برای مدتی از کار انداخت!!!

یحیی بهمنی زیبا بود. ولی نگاه چندان متفاوتی رو حس نکردم و اکثر عکس‌ها حالت مصنوعی داشتند.
با سپاس

یحیی بهمنی جناب مهیاری؛
طبق زیرنویس عکس، ردیف اول، نفر پنجم از راست، "انیشتن"
و ردیف دوم، نفر اول از راست، "بور" می‌باشد.

اگر افراد دیگر معرفی می شدند، خیلی بهتر بود. البته به احتمال زیاد اکثر اون‌ها رو نمیشناختیم!!
اما به نظر من ارزش عکس همچنان به‌جای خودش محفوظه.

یحیی بهمنی رحیمی جان، این عکس مال عتباته. البته من به عتبات مشرف نشدم. ولی چیزی که هر روز هنگام نماز ظهر و عصر تو مدینه مقابل باب‌السلام، مشاهده میکردم، خیلی مشابه این عکس بود.

یحیی بهمنی جالب بود، به وسط داستان که رسیدم، آخرشو حدس زدم!

آقای مدرس نیا! چرا که نه؟ اون زمانی‌ها هم خیلی بیشتر از ما میخوردن، هم خیلی قبراق‌تر و سرزنده‌تر از ما بودن! اگه مخالفین، باید برین پدربزرگش رو احضار کنین، تا ثابت کنه اینجا غذا نخورده!!!
ضمنا چرا 60 - 70 سال پیش؟ مگه الان پدربزرگ شما نمیتونه بره رستوران غذا بخوره؟ شما هم که ماشالله سرحال و قبراق!
فقط یه نکته داشت، اونم اینکه تورم رو چه‌جوری حساب کرده باشه؟!

یحیی بهمنی آقا روح‌الله، می خواستم، مشابه همین چیزایی که شما گفتی رو بنویسم، با خودم گفتم، به اندازه کافی بحث شده؛ خواننده‌ها، میتونن قضاوت کنن. دیگه تکراری میشه.
اما از حوصله‌ای که به خرج دادی ممنونم. و با شما کاملا موافق.
از رو خنده روی لبهات مشخصه که میتونی همه چیز رو شاد ببینی. امیدوارم همواره شاد و سربلند باشی.

یحیی بهمنی صد سال سیاه! من حاضرم یه چیزیم بدم، یکی بیاد تکنولوژی رو ازم دور کنه! داریم خفه میشیم تو این زندگی ماشینی؛ گرمیم، حالیمون نیست!

(البته خودمونیم، گاهی اوقات که با خودم فکر میکنم، میگم اگه خدای نکرده، چشم دشمن کور، گوششم کر، به هر دلیلی مجبور بشم تو بیمارستان بستری بشم، تنها چیزی که میتونه منو از خستگی در بیاره یک لب تاپه!)