امیر یاشار فیلا
از شما برای اشاعه‌ی اصول «کارآفرینیِ پاک و خوداتکا» در قالب سرگذشتِ یک هم‌میهنِ برجسته‌ی کارآفرین، سپاسگزارم.

امیر یاشار فیلا
«جوابیه»ای بود در حد بیانیه !
:)

سپاس ویژه

امیر یاشار فیلا
بسیار جالب است.
سپاس.

امیر یاشار فیلا
خانم مهندس بهشتی، سپاسگزارم به خاطر ارائه‌ی آگاهی‌های تکمیلی درباره‌ی عکاس این مجموعه.

امیر یاشار فیلا
نفرمایید آقای مهندس عباسی ...
همین که در انتخاب مطالب، هم‌سلیقه‌ایم، برای من جای بسی خوشوقتی‌ست.
ابراز لطفِ دیگر دوستان، آقایان مهندس حسین‌زاده، مهندس نیک و مهندس افتخاری ارجمند را هم ارج می‌نهم و سپاسگزارم.
پاینده و برقرار باشید دوستان.

امیر یاشار فیلا
دوستان ارجمند، آقای مهندس بهمنی، آقای مهندس احمدنژاد
اکنون که دوباره روزنوشت را مرور می‌کنم، می‌بینم که کاملاً حق با شماست و تبلیغ نوشتاریِ این عکس، بیش‌تر بار طنز و فکاهه دارد.
دیروز، هنگامی که نخستین بار عکس را دیدم، یاد تبلیغِ همانندی افتادم که آقای فروشنده‌ای در بازار پشت میدان نقش‌جهان قلمی (!) کرده بود و در آن، در باب فواید بی‌کران و بی‌شمارِ سرمه‌ی هندی‌اش داد سخن داده بود؛ و با جدیت و پشتکاری بی‌مانند، همه‌ی آن دروغ‌ها را به‌طور شفاهی هم به خانم‌هایی که جلوی دکانش اندکی پا سست می‌کردند، بسط و تحویل می‌داد.
آن دروغ‌پردازیِ توأم با وقاحت، باعث شد دیروز شتاب‌زده و بررسی‌نکرده داوری کنم. ان‌شاءالله که دوستان پوزش مرا خواهند پذیرفت.

امیر یاشار فیلا
همکاران ارجمند، در تکمیل این روزنوشت و توضیح جناب آقای مهندس محمدی‌اقدم و دیدگاهِ انکارناپذیرِ سرکار خانم مهندس بهشتی، نگاهی هم به روزنوشت تازه‌ی سرکار خانم مهندس افضل با عنوان «چه می‌کند این شهرداری تبریز!» بیندازید، تا متوجه بشوید کجای کار می‌لنگد.
آن ضرب‌المثل را در ذهن تداعی می‌کند که در آن واژه‌های «دیوانه» و «چاه» و «100 خردمند» به کار رفته است ... افسوس.

http://mobinaafzal.iiiwe.com/tabriz_takhrib

امیر یاشار فیلا
سپاس که کم‌کاریِ ما مهندسان نقشه‌بردار را در تهیه و ارسالِ مطالبِ کاربردیِ مرتبط با این رشته، تا اندازه‌ای جبران فرمودید.
پاینده باشید.

امیر یاشار فیلا
با سپاس از پدیدآورنده‌ی محترم مقاله
و اطلاعات تکمیلی که ارائه فرمودند.

امیر یاشار فیلا
دروغ‌پردازی متأسفانه به‌گونه‌ای آشکار در جامعه نهادینه شده، و گویا هنگامی که به‌عنوان ابزاری در کمک ارتزاق به کار می‌رود، هیچ قبحی برای آن متصور نیست.
افسوس دارد.