امیر یاشار فیلا
در واپسین دم
واپسین خردمندِ غمخوارِ حیات
ارابه‌ی جنگی را تمهیدی کرد
که از دودِ سوختِ رانه و احتراقِ خرجِ سلاحش
اکسیری می‌ساخت
که خاک را بارورتر می‌کرد و
فضا را از آلودگی مانع می‌شد!


زنده‌یاد احمد شاملو
(دفتر «حدیث بی‌قراریِ ماهان»،
شعر The Day After)

امیر یاشار فیلا
بسیار تماشایی ...

سپاس.

امیر یاشار فیلا



«با
خوشحالى به حسین علیزاده تبریک می‌گویم که ضمن سپاس و احترام به دولت فرانسه، از
دریافت نشان شوالیه رسماَ پوزش خواست. پوزش‌خواهى او از جنبه‌ی اعتراض به دولت
فرانسه نبود، بلکه اعتراض به رفتار و گفتار کسانى ازخودمان بود که از این نشان‌ها
استفاده‌ی نابه‌جا کردند و می‌کنند.

منظورم خود
شخصیت‌هاى دریافت‌کننده‌ی نشان و مدال نیست، بلکه بادمجان‌دور‌قاب‌چین‌هایی‌ است
که نام این نشان‌ها را پیشوند نام هنرمند موردعلاقه‌شان می‌کنند. نمونه‌ی دیگرى هم
اغلب سازمان‌هاى تبلیغاتى براى موفقیت در کسب درآمد بیش‌تر یک شرکت تولیدکننده و
یا برگزار‌کننده‌ی کنسرت‌ها براى پر کردنِ سالن‌هاى کنسرت پیشوندهایى به نام هنرمند
و یا گروه هنرى اضافه می‌کنند، که مفهوم آن هیچ مناسبتى با کارى که آن هنرمند یا
گروه انجام می‌دهند، ندارد و گاه خنده‌آور است. این نابه‌جا‌گویی‌هاست که نشان‌ها
و مدال‌ها را بى‌اعتبار می‌کند.

حسین علیزاده
خواست این موقعیت را از آنان بگیرد که دست‌آویزى براى اضافه کردنِ واژه‌هاى بی‌ربط
با هنرش، به نامش نباشد. حسین علیزاده پیشوند و پسوند نیاز ندارد.

با سپاس از
دولت‌مردان فرانسه که به نویسندگان، دانشمندان، هنرمندان و شخصیت‌هاى فرهنگى، ادبى
و هنرىِ ایران توجه خاص دارند.

محمدرضا
شجریان، آذر 1393»

    

امیر یاشار فیلا
سلام آقای مهندس مرادی.
سپاس بابت این روزنوشت؛ بسیار تماشایی و چشم‌نوازند.


اما لازم است همان‌گونه که در پای روزنوشتی از آقای مهندس درفشی هم نوشتم
( http://ehsander.iiiwe.com/beautiful_photographs_nature )،
یادآوری کنم که پس از نزدیک به یکصدوپنجاه سال که در زبان فارسی واژه‌های «عکس» و «عکاسی»

به‌جای «Photograph» و «Photography» به کار رفته و جا افتاده‌اند، درست نیست که اکنون خودِ واژه‌ی «فتوگرافی» را در زبان فارسی به کار ببریم.

ای کاش به هنگام بررسی محتوای روزنوشت‌ها به لحاظ مغایرت نداشتن با اصول و خطوط،
مسئول ارجمند تأیید روزنوشت‌ها، به نکاتی از این دست هم توجه، و گاه روزنوشت‌ها را در حد یک یا چند واژه تصحیح می‌کردند.

امیر یاشار فیلا
واپسین بدرقه‌ی مردی که یکسره لبخند و آرامش بود ...

گزارشی از آیین بدرود با استاد علیرضا خورشیدفر، هنرمند پیشکسوت پهنه‌ی موسیقی :





http://musiceiranian.ir/64401-khorshidfar-2.html

امیر یاشار فیلا
در کامنتِ پیشین، باور کنید من پوزش را «خواستم» ؛
اما «می‌خواهم» در پایانِ کامنت درج نشد، و امکان ویرایش هم گویا فعال نبود.
به هر روی، پوزش می‌خواهم.

امیر یاشار فیلا
سپاس بابت حُسن توجه‌تان خانم مهندس باران؛
و نیز بابت نقل شعر زیبای علی صالحی.


راستی، چند روز پیش اتفاقی در بخش Spam میلباکسم، ایمیلی از شما دیدم که ماه‌ها پیش فرستاده بودید و پرسشی فنی در زمینه‌ی نقشه‌برداری پرسیده بودید؛
که با توجه به گذشتِ مدتِ بسیار طولانی، برداشتم این بود که قاعدتاً دیگر نمی‌تواند موضوعیت داشته باشد.
با این که در ندیدنِ ایمیل یادشده کوتاهی و قصور از من نبوده، به هر روی به خاطر بی‌پاسخ ماندنِ پرسش و ایمیل‌تان، از شما پوزش

امیر یاشار فیلا
زنده باشید آقای مهندس افتخاری عزیز.
بسیار هم دلپذیر و نیکو ...
به یاری پروردگار، باقی قرار و مدارها را همین هفته تلفنی خواهیم گذاشت و سنتِ دیرین «لبی آب رفتن» را به جا خواهیم آورد.

گوینده‌ی یادشده هم ـ که البته خود را شاعر نمی‌داند ـ همان حوالی خرم و خیام، اندکی متمایل به مارنان و سه‌راه نظر و جلفا اقامت دارد ...

;-)

امیر یاشار فیلا
« ما نسل خنگ‌ها هستیم؛ تلفن‌های هوشمند،
و مردم مُنگل ...»


دربست درست
و بسیار دلنشین ...


سپاس.

امیر یاشار فیلا
درود و سپاس.

نگارشی مفصلتر و خودمانی‌تر (به لحاظ لحن) از این نوشته را در این نشانی بخوانید :

http://filaa.iiiwe.com/your_live_live