امیر یاشار فیلا

به‌کارگیریِ ستاره‌ها به‌جای ساز و موسیقی‌افزار

از آغاز تابستان که این روزنوشت منتشر شده، تا کنون پیوسته در پای آن، کامنت‌هایی در زمینه‌ی اخترشناسی و موسیقی گذاشته‌ام؛ چون این دو زمینه را دارای پیوندی پررنگ با حال‌وهوای تابستان می‌دانم.

اکنون و در همین تابستان، اخترشناسی از اهالی کشور ترکیه، پیوندی مستقیم و بی‌واسطه میان این دو موضوع شوق‌انگیز ـ موسیقی و اخترشناسی ـ پدید آورده است:

«بوراک اولاش» از دانشگاه خصوصی ازمیر، نوسان‌های ستاره‌ها را به‌عنوان منبعی برای ساخت موسیقی به کار برده است.

اخترشناسان با تمرکز بر روی این نکته که سوسوی شماری از ستارگان، ریتم و ضرب‌آهنگی همچون گونه‌ای موسیقی مهیج پدید می‌آورد، از مدت‌ها پیش اجرام آسمانی را به موسیقی ربط داده بودند.




«اولاش» گفته که ستاره‌ی مورد بررسی وی، داده‌های نوسانی کافی برای به‌کارگیری در آفرینش موسیقی داشته است. این ستاره در واقع عضوی از یک مجموعه‌ی دوتایی است که به‌جای چشمک زدن، با نوسان در چهار فرکانس، خاموش و روشن می‌شود. «اولاش» پایین‌ترین درجه‌ی صدا تا نت A را با به‌کارگیریِ ابزار آنلاین ترکیب‌کننده‌ی موسیقی، «Audacity» ترسیم کرد و سپس از آن به‌عنوان پایه‌ای برای ترسیم سه فرکانس نوسانی ستاره برای تبدیل به نت‌هایی بهره جُست که در موسیقی مدرن به کار می‌روند.

برای تولید این قطعه موسیقی، «اولاش» همچنین قطعه‌ای از موسیقی پیانوی خود را به آن افزود؛ و آنچه به دست آمد، آمیزه‌‌ای از آواهاست که با یک ملودیِ پیانوی ساده ترکیب شده‌اند.

«اولاش» اکنون به دنبال به‌کارگیریِ نوسان‌های چندین ستاره‌ی دیگر برای ساخت موسیقی است، که با بهره‌گیری از سازها و موسیقی‌افزارهای گوناگون نواخته شود.

 برگرفته از : technologyreview.com و phys.org و isna.ir
یکپارچه‌سازی و ویرایش : امیریاشار فیلا

امیر یاشار فیلا

فورانی از روی دنباله‌دار «چوریومف گراسیمنکو» و «دُم‌کلفت» شدنِ این دنباله‌دار

 

مأموریت «رزتا» را به یاد دارید؟ همان مأموریت سازمان فضایی اروپا به مقصد دنباله‌دار «چوریومف گراسیمنکو». رزتا فضاپیمایی بود که پس از سفری یازده‌ساله، سال گذشته به این دنباله‌دار رسید و در پی آن، کاوشگر کوچک «فیلا» بر روی دنباله‌دار فرود آمد، تا رویه‌اش را از نزدیک بررسی کند. «رزتا» همچنان دارد این مأموریت خود را به انجام می‌رساند.

این دنباله‌دار سه روز پیش به نزدیک‌ترین فاصله‌ی خود از خورشید رسید. ساعتی پیش از آن، «رزتا» نمای زیبای بالا را از آن گرفته بود. یخ‌های دنباله‌دار که اکنون به دلیل افزایش تابش پرتوهای خورشید با شتاب بیش‌تری دارند آب می‌شوند، این فوران زیبا از گاز و غبار را پدید آورده‌اند و در پی پراکنده شدنِ این ذرات در فضا، دم دنباله‌دار دارد بزرگ می‌شود.

اگر زمین در مسیر گردش خود به گرد خورشید از توده‌ی ذرات به‌جامانده از دُم یک دنباله‌دار بگذرد، با برخورد این ذرات به اتمسفر زمین، همانند هفته‌ی گذشته یک بارش شهابی در آسمان دیده می‌شود؛ پدیده‌ای زیبا که هزاران تن از دوست‌داران آسمان شب و اخترشناسی را سربه‌هوا به جاهای دنج و تاریک و دور از آلودگی‌های نوری می‌کشاند.


با بررسی دقیق دنباله‌دارها، می‌توانیم به آگاهی‌های بسیاری درباره‌ی پیدایش منظومه‌ی خورشیدی دست بیابیم. این گلوله‌های برفی نه‌چندان پاکیزه، برجامانده از آن دوران هستند.

 

برگرفته از : وبگاه ماه‌نامه‌ی «نجوم»

نگارش : پیمان اکبرنیا

ویرایش : امیریاشار فیلا

 

امیر یاشار فیلا

در بدترین دقایق این شام مرگ‌زای ...

امیر یاشار فیلا
 «اگر به دستِ من افتد، فراق را بکشم ...»


سپاس.

امیر یاشار فیلا
درود
و سپاس بابت معرفی این رسانه‌ی شنیداری.
بهره‌گیری جامعه‌ی مهندسان از گونه‌های مختلف رسانه‌ها، زمینه‌ساز بالندگی این متخصصان است.

امیر یاشار فیلا
چهار روز پس از انتشار در iiiwe،
خبرگزاری ایسنا خبر نشر الکترونیکِ کتاب تازه‌ی دکتر منصوری را نیم‌روز چهارشنبه، بیست‌ویکم مرداد کار کرد:
اثر تازه‌ی دکتر منصوری در حوزه‌ی سیاست‌گذاری علم منتشر شد


‌

امیر یاشار فیلا

روزنوشتی به بهانه‌ی دوازدهم آگست، روز جهانی جوانی




این روزنوشت و ترانه‌ی پیوست آن (از گروه «پسران آفتاب») را حتماً ببینید و بشنوید ...



 

امیر یاشار فیلا

آماده‌باش برای تماشای زیباترین بارش شهابی سال

بیست‌ویکم و بیست‌ودوم مردادماه به‌ترین هنگام برای تماشای شهاب‌باران یا بارش شهابی برساووشی است، که آن را یکی از زیباترین شهاب‌باران‌ها می‌دانند و به همین خاطر بسیاری از دوست‌دارانِ آسمان شب و دانش اخترشناسی برای این شب‌ها آماده شده‌اند.

امسال ۲۱ و ۲۲ مرداد نقطه‌ی اوج بارش شهابی برساووشی است و شمار شهاب‌های آن در این روزها و شب‌ها به بیشینه‌ی خود می‌رسد. به آماتورها سفارش می‌شود که اگر می‌خواهند تماشای یک بارش شهابی را در طول سال برگزینند، به‌تر است شهاب‌بارانِ برساووشی را انتخاب کنند.




شمار شهاب‌سنگ‌های این شهاب‌بارانِ سالانه در زمان اوج خود در این شب‌ها به ۱۰۰ شهاب در ساعت خواهد رسید، که آسمان زیبایی را برای رصدگران می‌سازد. ناسا به همین خاطر در گزارشی توصیه‌های ویژه‌ای برای دیدنِ به‌تر این شهاب‌باران ارئه کرده است. ناسا به اخترشناسان آماتور سفارش کرده که برای دیدن این شهاب‌باران با دوربین‌های دو چشمی یا تلسکوپ، از نور شهرها تا می‌توانند فاصله بگیرند. مدتی به صفحه‌ی نمایشگر تلفن همراه و تبلت هم اصلاً نگاه نکنند. نور این صفحات نمایش باعث می‌شود توانایی تطبیق یافتن چشم با تاریکی، دچار دیرکرد و وقفه شود.

خواندنی‌ها و آگاهی‌های بیش‌تر ...

امیر یاشار فیلا
با سپاس؛
پیشینه‌ی موضوع :
ـ نقشه‌های ساختمان تازه‌ی اپل («فضاپیما») تأیید و نهایی شد (25 آبان 1392)

امیر یاشار فیلا

فضانوردان نخستین کلمِ سرتاپا فضایی را خوردند

فضانوردانِ ایستگاه فضایی جهانی نخستین کلم قرمزی را که کاملاً در فضا رشد و پرورش یافته بود، خوردند.

فضانوران برخلاف مردم عادیِ روی زمین، منوی خوراکِ متنوعی ندارند؛ خوراک‌شان محدود است و همگی از زمین برای‌شان فرستاده می‌شود. بیش‌تر این خوراک‌ها آماده هستند و استرلیزه شده‌اند تا در مدت‌زمان طولانی فاسد نشوند. اما ناسا گروهی دیگر از خوردنی‌ها را برای فضانوردان در نظر گرفته که همگی تازه هستند و تاریخ انقضای آن‌ها بسیار محدود است و یک تا دو روز پس از تحویل در ایستگاه فضایی باید مصرف بشوند. این خوراک‌ها افزون بر ارزش خوراکی، تأثیر روان‌شناختی مثبتی روی فضانوردان دارند؛ اما این فرآیند برای سفرهای طولانی‌تر، مانند سفر به مریخ، ناممکن است.

دانشمندان ناسا به کمک فضانوردان ایستگاه فضایی توانسته‌اند منابع خوراکی گوناگونی را در فضا بپرورانند تا به مرحله‌ی برداشت و در فرجام به مصرف برسند. یکی از این منابع، سبزیجات هستند. کلم قرمز یکی از انواع این سبزیجات بود که سرانجام با پیروزی آزمایش شد. «اسکات کلی»، فضانورد ناسا، به همراه دو فضانورد دیگر، این کلم را با کمی روغن و سرکه در برابر دوربین‌های زنده‌ی ایستگاه فضایی خوردند تا میلیون‌ها تن در سراسر زمین نیز بیننده‌ی خورده شدنِ نخستین سالادِ سرتاپا فضایی باشند.



اسکات کلی به همراه برادر دوقلویش، به مدت یک سال در خدمت ناسا خواهند بود تا آزمایش‌های گوناگون فیزیکی و رفتاری روی‌شان انجام بگیرد. در حالی که او در ایستگاه فضایی است، برادرش، «مارک» روی زمین آزمایش‌هایی همانند را پشت سر خواهد گذاشت، تا دانشمندان بتوانند تأثیرات زندگی بلندمدت در فضا را بر تن و روان و رفتار انسان مطالعه کنند.

پرورش منابع تازه‌ی فضایی هم برای سفرهای طولانی‌مدت بسیار اهمیت دارد. ناسا با این آزمایش نشان خواهد داد که این کار امکان‌پذیر شده است و در آینده‌ی نزدیک فضانوردان ایستگاه فضایی می‌توانند از مواد خوراکی که خود در آن‌جا پرورش می‌دهند، بخورند.

«جیوجا ماسا»، دانشمند گیاه‌شناس ناسا می‌گوید: «هر چه انسان بیش‌تر از زمین فاصله می‌گیرد، نیاز به پرورش گیاهان هم بیش‌تر می‌شود. این کار نه‌تنها می‌تواند منبعی شایان برای خوراک باشد، بلکه به پالایش هوا و نشاط روانی انسان هم کمک خواهد کرد.»

مجموعه‌ی این کار‌ها افزون بر آگاهی‌های ارزشمند زیست‌محیطی، جدیت ناسا برای سفر به مریخ را نشان می‌دهد، که گفته می‌شود در سال ۲۰۳۰ میلادی جامه‌ی عمل خواهد پوشید.