امیر یاشار فیلا
مقاله‌ی بسیار جالب و پرکششی‌ست، و متن بسیار روان و بی‌ابهامی دارد.
سپاسگزارم آقای مهندس حمزه‌زاده‌ی عزیز.
عکس تازه‌ی پروفایل‌تان هم بسیار زیباست؛ تبریک.
پاینده باشید.

امیر یاشار فیلا
سلام آقای مهندس علیخانی.
پیش از هر سخنی، خواهش می‌کنم نکته‌ای را که می‌خواهم به آگاهی برسانم، با دقت مطالعه بفرمایید تا به سوء برداشت و موضع‌گیری نینجامد. من سخنم را با حسن نیت، اما صریح می‌گویم:

یک ـ
یکی از اصول اولیه و دلایل وجودی قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان، «تنسیق امور مهندسی و سپردن کارهای تخصصی هر رشته به کارشناسان و حرفه‌مندانِ همان رشته» است؛ کمااین‌که حتماً استحضار دارید که در همین رابطه تا کنون مباحثات پرشمار و اقداماتِ فراوانی انجام گرفته تا مثلاً کارشناسان رشته‌های عمران و معماری (یا نقشه‌برداری و شهرسازی) در شرح خدماتِ یکدیگر مداخله نکنند. بنابراین، دست‌کم در یک شبکه‌ی تخصصی با موضوع صنعت ساختمان، این که یک دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی معماری علناً آمادگی خود را برای انجام کارها و محاسبات نقشه‌برداری اعلام کند، مطلقاً جایگاهی ندارد؛ چون برخلاف اصول اولیه‌ی قانون و سازمان نظام مهندسی ساختمان، و مصداق مداخله‌ی آشکار در امور خارج از حیطه‌ی تخصصی شماست.

دو ـ
بنده اگر نیازمندِ تخصصی از جنس تخصص شما بودم، حتی با نیمی از ارقامی که به‌عنوان حقوق مورد انتظار درج فرموده‌اید، مهندسی را که پس از دو سال کار کردن در «سد»، املای درستِ این واژه‌ی ساده را نمی‌داند، به کار نمی‌گرفتم. چون این بی‌دقتی به فرهنگ نوشتاری، کم‌کم دارد ابعاد فاجعه‌بار و شرم‌آوری به خود می‌گیرد.
برای دانستن املای درست یک کلمه‌ی دوحرفی مانند «سد»، لازم نیست نخبه یا حائز رتبه‌ی نخستِ المپیادِ ادبیات باشیم. یک دانش‌آموز متوسطِ دبستانی هم حتی صورتِ درستِ این کلمه را می‌داند.

امیر یاشار فیلا
درود بر شما خانم یا آقای «ویراستار پارسی»

ابتکار و حسن‌نیتِ شما را ارج می‌نهم و به شما خوشامد می‌گویم؛ هرچند که تصور می‌کنم عضو تازه‌واردی نیستید و پروفایلِ «ویراستار پارسی» را نیز ـ همان‌گونه که خودتان هم گفته‌اید ـ به‌عنوان سپری برای جلوگیری از رنجش خاطر دوستان پدید آورده‌اید.
همچنین، اذعان شما به این که خودتان هم ممکن است از خطا و لغزش مبرا نباشید، وجه ارزشمندتری به کارتان بخشیده است.
به هر حال، من هم به عنوان کسی که دستی بر آتش دارم و با ویراستاریِ حرفه‌ای بیگانه نیستم، آمادگی خود را برای یاری رساندن به شما در هدفِ نیک‌خواهانه و اقدام اصلاحگرانه‌ای که در پیش گرفته‌اید، اعلام می‌کنم.
بیایید در آغاز این راه، بر این نکته تأکید کنیم که :
درست خواندنِ نوشته‌ها و دریافتِ دقیق مفاهیم‌شان، در گروی آگاهی از قواعدِ درست‌نویسی است.

پاینده باشید.

امیر یاشار فیلا
سپاس ویژه از شما به خاطر گزینش های نیکو و اندیشیده.

امیر یاشار فیلا
سپاس به خاطر آگاهی‌رسانی؛
دریغ از این وضعیتِ اسفباری که برای کشورمان ساخته‌ایم.

امیر یاشار فیلا
ابراز لطف همه‌ی دوستان و سروران را ارج می‌نهم
و شادمانم که این گفت‌وگوی تخصصی را پسندیده‌اید.

و سپاسی ویژه از شما، جناب آقای مهندس ابراهیمی عزیز؛
امیدوارم یازده ماهِ مانده از امسال را با تندرستی و رضایت سپری کنید.

امیر یاشار فیلا
با درود و سپاس،
و با آرزوی جوشندگیِ ذوق و قلمِ سروش صحتِ نازنین؛

برای آن که چنین دوستی «داشته باشیم»، نخست باید خودمان بتوانیم این‌گونه دوستی «باشیم».

امیر یاشار فیلا
بسیار زیبا و شاخص ...
با اجرای این پروژه، در واقع یک بنای منفرد (اسکله یا سکو) را به یک فضای شهری تبدیل می‌کنند؛ چیزی که ما سال‌هاست دست‌کم دو نمونه از آن (یعنی یک بنای منفرد که در عین حال یک فضای شهری باشد) را داریم، اما قدرشان را آن‌گونه که باید و شاید، نمی‌دانیم : سی‌وسه‌پل و پل خواجو.

سپاسگزارم خانم مهندس امانی.

امیر یاشار فیلا

ترکیبِ طبایع چو به کامِ تو دمی‌ست، / رو شاد بزی، اگرچه بر تو ستمی‌ست.
با اهل خرد باش، که اصلِ تنِ تو، / گردی و نسیمی و غباری و دمی‌ست.

(خیام فرزانه)

به خاطر این پیام شادباشِ غیرکلیشه‌ای، ژرف و پرمعنی، از مدیریت و دست‌اندرکاران ارجمند گروه نرم‌افزاری سازه صمیمانه سپاسگزارم؛
و به سهم خود، برای همه‌ی اعضا و دست‌اندرکارانِ این شبکه‌ی تخصصی، سالی آرام، پربار و آمیخته با شیرین‌کامی آرزو می‌کنم.

نوروزتان خجسته و پیروز!

امیر یاشار فیلا
آقای مهندس بهرامی، دوست ارجمندم،
حق با شماست و سخن و نصیحتِ بزرگوارانه‌ی شما را با دل و جان می‌پذیرم؛
به‌ویژه که در پیروی از سنت‌های آشتی‌جویانه‌ی نیاکانِ فرزانه و نیک‌نهادمان، هیچگاه دلخوری و کدورتی را ـ ولو اندک و ناچیز ـ همراهِ خود از سالی به سالِ دیگر نبرده‌ام.
نیک‌خواهیِ شما دوست بزرگوارم را ارج می‌نهم.
پاینده باشید.