یحیی بهمنی مستقیمی جون، اگه میشه، لطفا چیزی رو که گفتین، با موبایلتون یه عکسی بگیرین، بفرستین، ما هم ببینیم!
ضمنا شاید آقای ناظمی هم دیگه غصه سقف و کاپوت اون ماشین پشت زمینه رو نخورن!

یحیی بهمنی جناب شاهنده؛ اونوقت شاید اونجوری، افراد به این تشویق بشن که دنبال نیمه خالی لیوان بگردن و دنبال نقطه ضعف‌ها راه بیفتن! به نظرم خیلی جالب نیست.

اتفاقا من کم شدن مخالف‌ها رو یه جوری تقویت محبت میدونم. چون اکثر روزنوشت‌های عمومی، اونقدر مهم نیستند که با مخالفت کردن با اون‌ها، گام مؤثری در روشنگری دیگران برداشته باشیم!

در مواردیکه که از نظر علمی یا وجود دلیلی متقن یا سلیقه‌ای مشخص هم قابل مخالفت باشد، می‌بینیم که مخالفت، به زیبایی بیان می‌شود.

یحیی بهمنی من با نظر ناظمی عزیز و خانم‌ها تقی‌زاده و گرامی، هم موافقم!

می‌بینیم که روزنوشت‌ها همواره در صف هستند! و این یعنی روزنوشت‌هاقطعا بخاطر یکی دو امتیاز،ارسال نمی‌شوند؛ چون افرادی که دنبال امتیاز بوده‌اند، براحتی می‌توانستند با دو کلیک، امتیازی برابر با 4 ارسال روزنوشت که فقط یکی از آنها پذیرفته می‌شود را بدست آورند!

این محبت و صفای حاکم بر سایت است که دوستان را وادار به ارسال روزنوشت‌ها می‌کند.

اما از طرفی دیگر، اگر سایت بخواهد هدف‌مند رفتار کند، با امتیاز دهی مناسب، می‌تواند تا حدی جهت دهی مورد نظرش را اعمال نماید. زیرا انسان ذاتا تشویق عادلانه را دوست دارد و تا حدی به رفتارش جهت می‌دهد. لذا نمیتوان از این مقوله بطور مطلق صرفنظر کرد.

فکر کنم من تا کنون حدود 5 یا 6 بار به امتیاز خود مراجعه کرده‌ام؛ آن هم از روی کنجکاوی! قابل پذیرش بودن نظرات و روزنوشت‌هایم، برایم خیلی مهم‌تر از امتیازاتم هست.

یحیی بهمنی نتیجه من:
فعلا بهترین روشی که به ذهن من می‌رسه، اینه که بالاترین امتیازات را به ترتیب زیر داد:
1- مقالات
2- روزنوشت‌های تخصصی
3- نظرات تخصصی
4- روزنوشت‌های عمومی
5- نظرات و توضیحات عمومی
6- تعداد نظرهای داده شده به یک مقاله (امتیاز به ارسال کننده مقاله تعلق بگیرد)
7- تعداد نظرهای داده شده به یک روزنوشت تخصصی (امتیاز به ارسال کننده روزنوشت تعلق بگیرد)
8- تعداد نظرهای داده شده به یک روزنوشت عمومی (امتیاز به ارسال کننده روزنوشت تعلق بگیرد)
9- نظرهای چند کلمه‌ای که فقط جنبه تقدیر و تشکر یا رد یک مطلب دارد.
10- تأیید و مخافت‌ها (کلیک کردن‌ها)

یحیی بهمنی بطور کلی موافقم.
البته هرچند سیستم امتیازدهی سایت زیاد جالب نیست، ولی پیشنهادی باید داد که مشکل دیگری ایجاد نکند.

اما اینکه "ارسال روزنوشت و مقاله، بایستی دارای بالاترین امتیاز باشد" را زیاد موافق نیستم.

زیرا وقتی روزنوشتی از طرف اعضا ارسال شود، ولی به دلیل نبود ظرفیت، از طرف مسؤولین سایت، رد شود، اثر نامطلوبی بر ارسال کننده خواهد داشت.

بطور مثال، هرچند ممنون مسؤولین سایت هستم، ولی بطور متوسط، روزانه 2 تا 4 روزنوشت ارسال میکنم که بعضی از آن‌ها را می‌پذیرند و بعضی دیگر را نه و خوب خیلی احساس خوش‌ایندی در این باره ندارم.
حالا چه رسد به اینکه حجم ارسال‌ها چندین برابر شود! البته کیفیت بالا می‌رود، ولی فکر وقت مسؤولین سایت را هم باید کرد، ضمن اینکه آمار ناامیدی ارسال کننده‌روزنوشت‌ها، رو به افزایش خواهد گذاشت!

و البته اینکه یک نفر بگوید "موافقم" یا "متشکرم" و n نفر دیگر هم او را تأیید یا رد کنند و همگی امتیازی برابر با سایر نظرات مشروح یا تخصصی بگیرند، زیاد جالب نیست.
.
.
.
خودمم بالاخره نفهمیدم چی بهتره! پول بهتر است یا ثروت؟؟!! :)

یحیی بهمنی ناظمی جان. ممنون. لذت بردم.
حتی دیدن این نوع کارها، آرامش رو به انسان الهام میکنه.

یحیی بهمنی آقا رضای گل، از اتفاقی که براتون افتاده متأسفم! ان‌شاء الله که زودتر بهبودی کامل حاصل شود.
اما با توجه به ذات اینترنت و لب تاپ و گوشی که در هر جایی میتونن در دسترس باشن، مرخصی شما فقط برای مدتی که در اتاق عمل هستید و یک روز هم جهت دوران نقاهت، مورد قبول است!

تحمل ندیدن اسم شما در روز نوشت‌ها و نظرات سایت، بیش از یکی دو روز، یه کمی سخته!

هماره، شاد و پیروز باشید.

یحیی بهمنی جناب منصوری؛ از توضیحات شما (که رشته مکانیک هستید و به کمک برقی‌ها آمدید) متشکرم.

اما خداییش یک سال یا بیشتر نظارت منظم و نامحسوس بر پروژه‌ای که اون گوشه شهره و از کل زمان پروژه یک هفته‌ش مربوط به ما برقی‌ها میشه، و بابتش 100 تا 200 هزار تومن بیشتر دریافت نکردیم، کار سخت و شاید ناممکنی باشه.

یحیی بهمنی هرچند دنبال راه‌کارهای عملی بهتر برای نظارت یک ناظر هستم ولی این یکی دو راه رو هم که به کار بردم رو خدمت دوستان عرض می‌کنم:

1) با مسؤول دفتر مهندسی که عضوش هستم، اتمام حجت کردم که حتما به مالک یادآور شود که "بهمنی آدم سخت گیریه! حتما قبل از اجرا باهاش هماهنگ باش، وگرنه در پایان کار برای امضاء به مشکل میخوری". خوب البته مسؤول دفتر هم، خصوصا با بازار راکد این چند ساله، گفتن این حرف براش سخت بود؛ چون مشتری‌هاش رو از دست می‌داد! ولی پس از چند سال پافشاری من و دیدن اینکه واقعا بدون اطمینان نسبی از صحت اجرا، امضاء نمیکنم، الان دیگه تقریبا این مسئله رو پذیرفته و مالکاش رو از ناظر برق یه جور دیگه میترسونه!!

منتظر نظرات و راه‌کارها و ترفندهای عملی دیگر دوستان هستم.

یحیی بهمنی آره، خوب شاید بهتر بود اون جمله رو هم حذف میکردم.
از شما ممنونم.