امیر یاشار فیلا
با سپاس از جناب‌عالی؛
به گمانم با این مطالب خوبی که شما و چند تن دیگر از اعضا در زمینه‌ی مصالح نوین ساختمانی می‌‌فرستید، احتمالاً مسئولان سایت کم‌کم به فکر خواهند افتاد که بخشی جداگانه برای مطالب مربوط به «مصالح ساختمانی» در نظر بگیرند، و برای آن بخش نیز زیربخشی با عنوان «مصالح نوین ساختمانی» اختصاص دهند.

امیر یاشار فیلا
نگاه و دیدگاه بسیار جالبی بود آقای مهندس صاحب جمع.

امیر یاشار فیلا
آقای مهندس افتخاری عزیز،
عبارت فارسی «خواستن [=اراده]، توانستن [=قدرت] است.» بهتر نیست؟

امیر یاشار فیلا
سپاسگزارم؛
اما چنین نوشتاری بدون عکس و نگاره، مانند کتاب «جبر و مقابله»ی خوارزمی‌ست که در آن همه‌ی معادله‌ها و کنش‌ها و فرآیندهای ریاضی بدون نمادهای امروزین ریاضی و به زبان عربی شرح داده شده بودند : تنها مخاطبان پرحوصله و عاشقانِ سینه‌چاکِ موضوع را جذب می‌کند.

امیر یاشار فیلا

با سلام خدمت همه‌ی دوستان؛
خوشحالم که این موضوع توانسته نظر و توجه همکارانی را که دقت و باریک‌بینی‌شان در میان اعضای این شبکه شهره‌ است، جلب کند.

آقای مهندس مهیاری ارجمند، سپاسگزارم که با بازگو کردن تجربه‌ای شخصی در این زمینه، نکته‌ی مطرح‌شده در این روزنوشتِ کوتاه را تأیید کردید.

خانم مهندس خلیلی، با سپاس از عنایت شما و استقبال پیشاپیش‌تان از این زنجیره‌ی مطالب، بابت ابهامی که احتمالاً عنوان روزنوشت در ذهن سرکارعالی پدید آورده، پوزش می‌خواهم و به آگاهی می‌رسانم که مراد بنده از «هنر هشتم» در عنوان این مطلب، همان مبحث کلی و فراگیر «روابط‌عمومی» یا «Public Relations» بود، و نه مورد ویژه‌ای از رفتارها، کنش‌ها یا ترفندهایی که این روزها به‌جای اصول ارتباطات، با عناوین پرطمطراقی همچون «فنون مذاکره»، «شگردهای بازاریابی»، «مهارت‌های خلاق ارتباطی» و... به خورد خلق‌الله داده می‌شوند.
اتفاقاً یکی از مهم‌ترین انگیزه‌های من برای پرداختن به این موضوع، وجود پاره‌ای کژروی‌ها و کژفهمی‌ها در زمینه‌ی این شاخه از مهارت‌های رسانه‌ای‌ست که تصویری به‌کلی مغایر با ذات و کنه آن در اذهان ترسیم می‌کند؛ و «روابط عمومی» را به صورت مجموعه‌ای از ترفندها و «تیزبازی»ها معرفی می‌کند که در آن برای رسیدن به هدف، بهره‌گیری از هر ابزار و وسیله‌ای، حتا دروغ‌پردازی و فریب و نقش بازی کردن، مجاز است و توجیه دارد!
در واقع، به قصد آن که دست‌کم در نزد شماری از کاربران این شبکه، از نهادینه شدن این برداشت نادرست ـ که روابط عمومی و مهارت‌های ارتباطی را تا حد «مهارت در طبیعی دروغ گفتن» فرومی‌کاهد ـ جلوگیری کرده باشم، بر آن شدم که شکلِ اصولیِ شماری از این مهارت‌ها را در قالب روزنوشت‌هایی کوتاه و جذاب، با همکارانم در iiiwe به اشتراک بگذارم.
به‌کارگیری عنوان «هنر هشتم» برای «روابط عمومی» هم ابتکار یا اشتباهِ من نیست، و چند سالی هست که این عبارت در ادبیات این رشته و در همه‌ی کارگاه‌ها و دوره‌های مربوط به این مبحث، به عنوان مترادفی برای «روابط عمومی» مصطلح شده است؛ که نمونه‌هایی از به کار بردن این اصطلاح را می‌توانید در چند مقاله و مطلب در این نشانی‌ها مطالعه بفرمایید :

http://www.iranpr.org/IMAGES/The%20History%20of%20Public%20Relations%20in%20Iran.pdf


http://www.irancpr.ir/eimg/Understanding%20Public%20Relations%20Business%20Power.pdf


http://www.nioc.ir/fpublications/mashal/392/pdf/MAIN/MAIN%2008.pdf



جناب آقای مهندس بهمنی، دوست گرامی، در راستای آنچه گفته شد، تصور می‌کنم اکنون دیگر روشن است که بنده عبارت «هنر هشتم : روابط عمومی» را به‌عنوان بخش ثابت و پیشوند همه‌ی روزنوشت‌هایی که به یاری خدا در این زمینه تنظیم و ارسال خواهم کرد، برگزیده‌ام؛ نه فقط برای این تک‌آموزه‌ای که در این روزنوشت ارائه شده است.
حق با شماست؛ اگر قرار بود فقط شامل همین یک کنش و همین یک روزنوشت باشد، عنوانی سنگین و نامناسب بود.

با سپاس دیگربار از همه‌ی دوستان و همکاران ارجمند.

امیر یاشار فیلا
خوشنودم که پسندیده‌اید دوستان گرامی.

امیر یاشار فیلا
ـ نمره : صفر
ـ جریمه : خراب کردن و بازسازی اصولی آن به هزینه‌ی خودش.


با سپاس از شما به‌خاطر فرستادن این‌گونه مطالب توجه‌دهنده.

امیر یاشار فیلا
سپاس دیگربار از شما خانم مهندس رهنما.

امیر یاشار فیلا
با سپاس از جناب‌عالی،
ما هر روز در پیرامون خود و در پیوند با دیگر افراد جامعه، شاهد نمونه‌های عینی‌تر و ملموس‌تری از این نکته هستیم که «امنیت دیگران بخشی از امنیت و رفاه ماست.»
برای مثال، آموزگاری که از امنیت نسبی اقتصادی و روانی برخوردار باشد و ناگزیر نباشد پس از تدریس در مدرسه به انواع و اقسام کارهای جنبی ـ از تدریس خصوصی گرفته تا رانندگی تاکسی تلفنی ـ بپردازد، قطعاً کیفیت بهتری از آموزش را به خواهران و برادران و فرزندان ما ارائه خواهد کرد و خواهد توانست فراتر از زورچپان کردن ده‌ها فرمول و رابطه‌ی ریاضی به مغز دانش‌آموزان، به پرورش ذهن، شکوفا کردن توان استدلال و یاد دادن شیوه‌های منطقیِ اندیشیدن به شاگردانش بپردازد.
از دید من، شاید بهتر بود برای تأکید بر اصل مهم «امنیت دیگری = امنیت و رفاه خودمان»، به‌جای داستان دور از ذهنِ شیر و بز و بوفالو، به یکی از همین مثال‌ها و داستان‌های ملموس دور و بر خودمان استناد می‌شد.
با سپاس دیگربار از شما.

امیر یاشار فیلا
دوستان عزیز، کاربران ارجمند شبکه‌ی تخصصی iiiwe ،
گویا آن فایل تصویری با پسوند GIF که قرار بود پیوست این روزنوشت باشد، از بخش نوشتاری روزنوشت بالا جدا افتاده، و برای بخش روزنوشت‌های سایت فرستاده نشده است؛ و علتش هم ظاهراً این است که من آن را به‌جای پیوست کردن به ایمیل ارسالی، در پیکره‌ی ایمیل گنجانده بودم؛ که به خاطر این کوتاهی از حضورتان پوزش می‌خواهم.

لطفاً آن فایل تصویری را که نمونه‌ای از کنش یادشده در متن بالاست و ورزشکاری با زیرکی آن را به نمایش می‌گذارد، در این نشانی‌ها ملاحظه بفرمایید :

http://up8.iranblog.com/images/rf057nksr840nw6k1pxo.gif

http://8205.2.img98.net/out.php/i173169_pr-first-lesson.gif


[IMG]http://8205.2.img98.net/out.php/i173169_pr-first-lesson.gif[/IMG]